رضاشاه کبیر با میهن پرستی از سربازی به شاهنشاهی ایران رسید و تاج کیانی را بر سر نهاد .
مردی که از دل مردم برخواست و برای مردم جنگید، برای ایران رفت تا ایران بماند. مردی که تمام عمر خود چکمه های سربازی را از پای در نیاورد و ایران نوین را با تمام وجود خود بنا کرد، تمامی زیرساختهای یک کشور مدرن را فقط در ۱۶ سال بنا کرد. بازگشایی مجلس ملی، یک پارچه ساختن ایران و سرکوب یاغیان، احداث راه آهن سراسری ایران زمین ، بنیانگذاری دانشگاه بین المللی تهران ، بنیانگذاری مدارس دخترانه و دانشسرای عالی بانوان ، بنیانگذاری سازمان زنان کشور، رهایی زنان از اسارت حجاب اسلامی، بانک ملی ایران ، دادگستری و هزاران خدمات دیگر بیانگر راه اوست که نماد اراده و روش ملتی است که تصمیم گرفته است جاوید و سربلند بماند. از اینجاست که تصاویر ایشان در زمان در گذشت در سن ۶۷ سالگی چهره‌ی مردی ۱۰۰ ساله را نشان میدهد که نشان تلاش‌های بی وقفه‌ی وی برای آبادانی ایران بود.
مردی که پایه های عظمت و شکوه تاریخی ایران را باری دیگر محکم کرد و هویت از دست رفته تاریخی ملت را زنده کرد. میراث رضا شاه در تاریخ ایران و جهان ابدی است. به پادشاه شاهان ادای احترام می کنیم، زیرا میراث او در قلب تپنده ایران ماندگار است.
تجارت نیست، صنعت نیست ره نیست،
امیدی جز به سردار سپه نیست.
بیست و چهارم اسفند، زادروز رضاشاه کبیر گرامی باد.
دیدگاهتان را بنویسید